Για να λύσουμε την απορία της συμμαθήτριάς μας...
Οι φωνητικές χορδές είναι δύο πτυχές του βλεννογόνου που είναι λεπτές και πολύ ευκίνητες και βρίσκονται στο λάρυγγα.
Υπάρχουν όμως και οι "ψευδοχορδές". Αυτές βρίσκονται λίγο πιο πάνω από τις γνήσιες κανονικές χορδές και είναι σκληρές και δυσκίνητες.
Στα ζώα οι φωνές παράγονται όπως και στον άνθρωπο, στο λάρυγγα.
Μερικά όμως έντομα παράγουν ήχο με εξωτερικό τρόπο, από το τρίψιμο π.χ. των μηρών τους, των φτερών τους, της κοιλιάς τους κλπ. Τέτοια είναι το τζιτζίκι, ο γρύλος, οι ακρίδες.
Βέβαια, υπάρχουν και πολλά ζώα, τα οποία στερούνται φωνής.
Τέλος, να σημειώσω πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε για να μην τραυματίζουμε τις φωνητικές μας χορδές με κακές συνήθειες όπως όταν κάποιος μιλάει επίμονα με λάθος τόνο, μιλάει πολύ, ουρλιάζει, φωνάζει ή χρησιμοποιεί πολύ τη φωνή του παρότι είναι άρρωστος.
Οι φωνητικές χορδές είναι δύο πτυχές του βλεννογόνου που είναι λεπτές και πολύ ευκίνητες και βρίσκονται στο λάρυγγα.
Υπάρχουν όμως και οι "ψευδοχορδές". Αυτές βρίσκονται λίγο πιο πάνω από τις γνήσιες κανονικές χορδές και είναι σκληρές και δυσκίνητες.
Στα ζώα οι φωνές παράγονται όπως και στον άνθρωπο, στο λάρυγγα.
Μερικά όμως έντομα παράγουν ήχο με εξωτερικό τρόπο, από το τρίψιμο π.χ. των μηρών τους, των φτερών τους, της κοιλιάς τους κλπ. Τέτοια είναι το τζιτζίκι, ο γρύλος, οι ακρίδες.
Βέβαια, υπάρχουν και πολλά ζώα, τα οποία στερούνται φωνής.
Τέλος, να σημειώσω πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε για να μην τραυματίζουμε τις φωνητικές μας χορδές με κακές συνήθειες όπως όταν κάποιος μιλάει επίμονα με λάθος τόνο, μιλάει πολύ, ουρλιάζει, φωνάζει ή χρησιμοποιεί πολύ τη φωνή του παρότι είναι άρρωστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου