28η Οκτωβρίου 1940 - η γιορτή μας

 28η Οκτωβρίου αύριο και ετοιμάσαμε με τα παιδιά μια σύντομη γιορτή.

Δεν μπορούμε να σας καλέσουμε αλλά θα σας διηγηθούμε τι έγινε σήμερα στην τάξη μας.

Σήμερα 27 Οκτωβρίου, παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, γιορτάζουμε και τιμούμε την ένδοξη Ελληνική Σημαία.

H πρώτη Ελληνική σημαία με το λευκό σταυρό σε γαλανό φόντο, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας στη Σκιάθο το 1807.

Από το 1832 έως το 1974 η μπλε σημαία με το λευκό σταυρό χρησιμοποιούνταν στο εσωτερικό της χώρας και η σημερινή σημαία, με το σταυρό πάνω αριστερά και τις ρίγες, χρησιμοποιούνταν στο εξωτερικό. Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των κυμάτων. Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και το σύνθημα της Ελληνικής Επανάστασης, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ». Ο λευκός σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη.

Για τη σημαία μας θα μας απαγγείλουν και οι συμμαθητές μας, ο Γιάννης, ο Θάνος και ο Μάριος:

"Τη γαλάζια μας σημαία

την κοιτάζω με καμάρι

ν'ανεμίζει υψωμένη 

στο ψηλό της το κοντάρι.

Πάντα πλάι της η δόξα

της Ελλάδας φτερουγίζει

και θυσίες και αγώνες 

για τη λευτεριά θυμίζει.

Ω γαλάζια μας σημαία,

δοξασμένη να'σαι πάντα, 

όπως τότε με τις νίκες

των φαντάρων του Σαράντα."

Χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Ιταλός πρεσβευτής Εμανουέλε Γκράτσι έδωσε στον Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο που είχε συντάξει κάποιες μέρες νωρίτερα ο Τσιάνο για να πάρει ως απάντηση το ΟΧΙ. Οι βομβαρδισμοί στα σύνορα ξεκίνησαν και έτσι μπήκε στον πόλεμο και η Ελλάδα.

Ώραια τραγουδήσαμε μαζί με τη Σοφία Βέμπο αλλά ας μας μιλήσουν για την 28η Οκτωβρίου 1940 ο Δημήτρης, ο Κωνσταντίνος και ο Ραφαήλ.

"Μια μέρα φθινοπωρινή

κρύα χωρίς λιακάδα

οι Ιταλοί θελήσανε

να πάρουν την Ελλάδα.

Μα οι Έλληνες απάντησαν

ΟΧΙ με ένα στόμα

εχθρού ποδάρι δεν πατά

στο Ελληνικό το χώμα.

Γιατί είναι χώμα ιερό

με αίμα ποτισμένο

κι από τα χρόνια τα παλιά

δάφνες, μυρτιές, σπαρμένο."

Το έπος του 1940 δεν ανήκει μόνο στης Ελλάδας τα παιδιά, που σκληρά πολεμούσαν πάνω στα βουνά αλλά και στις γενναίες γυναίκες από τα χωριά και τις πόλεις της Ηπείρου, που έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να βοηθήσουν τους στρατιώτες στο μέτωπο. Για τις γυναίκες της Πίνδου θα μας απαγγείλουν η Μαρία, η Μαρκέλλα, η Αμίρτα και η Βασιλική:

"Ψηλά στης Πίνδου τις κορφές

νύχτα και μέρα ακροπατούμε

ρούχα ζεστά, βόλια, τροφές

στα παλικάρια κουβαλούμε . 

Το βάρος τούτο η καθεμιά

μ’ άφθαστη δύναμη σηκώνει

κι η ελπίδα για τη λευτεριά

τη θέλησή μας γιγαντώνει.

Τι κι αν τ’ αγιάζι μας χτυπάει

στο πρόσωπο και στα μαλλιά,

εμείς το δρόμο μας κοιτάμε,

το πως θα πάμε πιο ψηλά.

Εμπρός, γυναίκες, Ελλήνων κόρες

εμπρός, μη χάνετε καιρό.

Κρίσιμες είναι τούτες οι ώρες

για τον ηρωικό μας το στρατό."

Όμως και σήμερα τα κορίτσια μας, η Εύα, η Λένα και η Σοφία, παίρνοντας το παράδειγμα των προγόνων μας, εξηγούν τι σημαίνει να είμαι Ελληνίδα.

"Μη με βλέπετε μικρούλα,

μεγάλη είμαι Ελληνίδα

και μια χώρα δοξασμένη

έχω εγώ γλυκιά πατρίδα.

Την Ελλάδα ποιος δεν ξέρει,

ποιος δεν τη θαυμάζει πάντα,

ποιος δεν άκουσε το ΟΧΙ

που ’πε μόνη το Σαράντα!

Νιώθω μέσα μου μεγάλη

τιμή που είμαι Ελληνίδα

κι έχω μια ωραία χώρα

δοξασμένη για πατρίδα"

Όμως παρά τη γενναία αντιμετώπιση των ιταλικών δυνάμεων, την αντεπίθεση του ελληνικού στρατού και τις νίκες στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο,  η πατρίδα μας δεν κατάφερε να αποκρούσει και την ταυτόχρονη γερμανική εισβολή που ξεκίνησε την άνοιξη του 1941 με αποτέλεσμα να συνθηκολογήσουμε και να ξεκινήσει η περίοδος της Κατοχής. 

Για όλα τα δεινά που φέρνει στον κόσμο, όταν οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο, θα μας μιλήσουν ο Χρίστος και ο Χρήστος:

"Όταν κάνουνε πόλεμο

η γη έχει πονόλαιμο

πονάει η καρδιά της

και κλαίνε τα παιδιά της.

Ενάντια στον  πονόλαιμο

στον πόνο και στον πόλεμο

υπάρχει μια ασπιρίνη

άνθρωποι, πέστε: ΕΙΡΗΝΗ !"

Αφού οι συμμαθητές μας και όλοι μαζί φωνάξαμε για την ειρήνη σε όλους τους λαούς, τέλος θα μας απαγγείλουν ο Λεόν, ο Μάχαν και ο Ζέπινγκ τι σημαίνει Ειρήνη: 

"Έπαψε η μπόρα

που έδερνε τη γη,

πρόβαλε στη χώρα,

όμορφη αυγή.

Γέλιο και τραγούδι

είναι τα παιδιά,

κάνανε  λουλούδι

τώρα την καρδιά.

Άνθισε Ειρήνη,

σκόρπισε το φως,

πόλεμος μη γίνει,

άλλος πιο κακός."

 Τέλος όλοι όρθιοι τραγουδήσαμε τον Εθνικό μας Ύμνο

Χρόνια πολλά και του χρόνου χωρίς μάσκες και με κοινό στην τάξη...