Γιατί;
Αντιγράφω από το συνάδελφο Χρήστο Κυργιάκη...
"Κάθε φορά που πλησιάζει ο καιρός για την πραγματοποίηση μιας επετειακής απεργίας (συνήθως 24ωρης και σπανίως 48ωρης) φουντώνει ο διάλογος τόσο με τους εαυτούς μας όσο και με τους συναδέλφους μας μέσα στα σχολεία αλλά και έξω από αυτά.
Ο διάλογος αυτός γίνεται γιατί όλοι αισθανόμαστε την ανάγκη να αιτιολογήσουμε την επιλογή μας είτε κάνουμε απεργία είτε όχι."
Πολλές φορές μέσα στην τάξη σάς έχω εξηγήσει γιατί απεργώ κάθε φορά.
Διότι η μόρφωση και η δημόσια δωρέαν παιδεία (όπως μάθαμε στην Αγωγή του Πολίτη) είναι ένα αγαθό που δεν μας το χάρισαν αλλά το διεκδικήσαμε και το απαιτούμε.
Όπως θα έπρεπε να απαιτούμε να καλυτερεύουν διαρκώς οι συνθήκες στα σχολεία και να μην θεωρείται από το κράτος σπατάλη η αναλογία 1 δάσκαλος προς είκοσι μαθητές.
Να μην στοιβάζονται 300 παιδιά σε ένα σχολείο που χωρά 200.
Να μην κλείνουν σχολεία, διότι δεν μας "βγαίνουν" τα οικονομικά.
Να μην κυνηγάμε την υπέρογκη ύλη σε κάθε τάξη.
Να μην "σκοτώνει" το σχολείο τη δημιουργικότητα.
Να μη γίνει η μόρφωση προνόμιο των λίγων.
Τώρα διεκδικώ και υπερασπίζομαι εγώ τα δικαιώματά σας...
με την ελπίδα, όταν μεγαλώσετε, να υπερασπιστείτε εσείς τα δικαιώματα των δικών μου παιδιών!
Υγ.
Θα επανέθλω με νεότερη ανάρτηση για τα μαθήματα της Πέμπτης και την εκδρομή της Παρασκευής (5 ευρώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου