Σαν σήμερα, 30 Οκτωβρίου, πριν 26 χρόνια πέθανε ένας σπουδαίος Έλληνας ποιητής ο Τάσος Λειβαδίτης.
Με αφορμή αυτή την είδηση, που κάπου διάβασα σήμερα φευγαλέα, θυμήθηκα ένα ποίημα του που έχει μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Στην εποχή που ζούμε σήμερα πιστεύω ότι θα είναι πολύ μεγάλο αυτό το τραπέζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου